بررسی ارتباط بین مدیریت زمان با تنش شغلی معلمان تربیت بدنی مشهد

  پژوهش حاضر به‌منظور بررسی ارتباط بین مدیریت زمان با تنش شغلی معلمان تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بود که به شکل میدانی اجرا شد. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ معلمان تربیت بدنی مقطع ابتدایی شهر مشهد به تعداد 1167 نفر بود و برای این منظور از بین آنها 291 نفر به روش خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند (134 مرد و 157 زن).ابزار اندازه‌گیری جمع‌آوری اطلاعات شامل سه پرسشنامۀ ویژگی‌های جمعیت‌شناختی (محقق‌ساخته) و پرسشنامۀ مدیریت زمان و تنش شغلی بود که توسط مقیمی (1385) استانداردسازی شده بود. تجزیه‌وتحلیلداده‌هانشاندادکهبینمدیریتزمانوتنششغلیهمبستگیدر جهتمعکوس وجوددارد (01/0 ≥P,48/0- = r).همچنین نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که مدیریت زمان به‌طور معنا‌داری تنش شغلی معلمان تربیت بدنی را پیش‌بینی و این متغیر 50 درصد واریانس تنش شغلی را تبیین می‌کند. در بین ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، تنها سطح تحصیلات با تنش شغلی رابطۀ معنا‌دار و در جهت معکوس داشت (02/0 ≥ P,49/0- =(r. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از SPSS نسخۀ 18 و Excel صورت گرفت. به‌نظر می‌رسد مدیریت زمان از طریق حذف عوامل استرس‌زای زمانی، تنش شغلی را کاهش می‌دهد. بنابراین، پیشنهادمی‌شودمسئولان آموزش و پرورش درجهتتخفیف تنششغلیوافزایشرضایتوعملکردشغلینسبتبهبرقراری دوره‌هایآموزشیمدیریتزمانمبادرتورزند.